Surfbabe - Reisverslag uit San Juan del Sur, Nicaragua van Jana Pollet - WaarBenJij.nu Surfbabe - Reisverslag uit San Juan del Sur, Nicaragua van Jana Pollet - WaarBenJij.nu

Surfbabe

Door: Jana

Blijf op de hoogte en volg Jana

17 Mei 2011 | Nicaragua, San Juan del Sur

Zoals beloofd nog het verslagje van het voorbije weekend. In het kort gezegd was het fantastisch. Weten jullie daarmee genoeg? Dacht het al.

Wel, om jullie een uitgebreidere versie te geven, hier komt het:
vrijdag kreeg ik een halve dag vrij op het werk om 's middags te kunnen vertrekken met Malou naar San Juan del Sur. Een volledig weekendje dit keer én eentje waarin ik echt wou gaan surfen!

Zo gezegd zo gedaan en na een lunch bij John's Pizza met de collega's en nog snel een stiekem verjaardagscadeautje te hebben gekocht voor Malou die vandaag (maandag) jarig is, snel de rugzak gemaakt en de bus genomen.

Sneller dan verwacht stonden we in San Juan del Sur. Hoe? Nou, dat is makkelijk. We namen de bus naar Rivas en werden er daar aan de foute bushalte uitgewipt. Op wandel naar de bushalte om de volgende bus te kunnen nemen, kwamen we een Japanner tegen met drie Nica-vriendinnetjes. Voor hen stond een grote auto klaar, met airconditioning. Of we niet mee wilden rijden tot San Juan, vroeg die Japanner. Ja, lekker makkelijk voor ons en dus sprongen we de auto in.

Onderweg wat gekletst en wat bleek? Ik had die Japanner eerder al gezien! We hadden samen op het vliegtuig naar The Corn Islands gezeten en hij had zelfs nog foto's voor mij gemaakt vanuit het vliegtuig! Van een kleine wereld gesproken! Om halfvijf waren we al in San Juan! Snel een hostel geboekt, nog wat mensen leren kennen en een verfrissend drankje gaan drinken met de hele bende.

Daarna arriveerden ook de andere Nederlanders stilletjesaan in San Juan del Sur. Nadat iedereen geïnstalleerd was in de hostels, was het tijd voor een hapje en daarna fiësta! Ondertussen ook een nieuw kleedje gekocht, eentje dat ik tijdens mijn vorige bezoek in San Juan had zien hangen, maar toen had laten hangen. Nu bleef het echter lonken naar me, dus ja, wat moet een mens dan doen he? ;-) Dan ook maar gelijk bijpassende oorringen gekocht, haha. Het was een leuk feestje, tot 3 uur voor mij.

De volgende morgen weer een heerlijk goedkoop ontbijt in de markt en daarna naar het strand! Omdat de taxi naar Playa Hermosa wel een heel dure aangelegenheid bleek te zijn, kozen we dan maar voor Playa Maderas. Het drukste strand van allemaal waarschijnlijk, maar dat maakte niet zoveel uit. Ter plekke gelijk een surfbord gehuurd, een heel korte les gekregen van twee Nederlanders en klaar was ik om die golven te trotseren.

Jezus, dat was moeilijk! In een ruk met je handen het bord vasthouden als je er op je buik opligt en dan gaan rechtstaan… het klinkt zelfs niet simpel, laat staan dat het handig in praktijk is! Die vloeiende beweging heb ik dus nog niet onder de knie, maar het is me toch een paar keer gelukt om een paar seconden rechtop te staan! Een machtig gevoel, moet ik zeggen! Ik ben stiekem toch een beetje trots op mezelf. Ik hoop het nog te doen, want het is echt een leuke sport! Misschien word ik ooit nog een echte surfbabe! :-) Mijn opengeschuurde buik en blauwe plekjes neem ik er voor lief bij. Die buik heb ik trouwens aan mezelf te danken, omdat ik geen T-shirt wou dragen. Tja, ik wou bruin worden, dan kan ik toch geen T-shirt dragen?! Ik klaag dus niet over mijn buik, want het is mijn eigen schuld. :-) Dat bruin worden is trouwens dik in orde gekomen, want het zonnetje scheen lekker fel en aangezien ik uren in het water heb gezeten, ben ik naar huis gekomen met een mooi kleurtje (eindelijk!).

Zaterdagavond weer tijd voor fiësta (nadat ik eerst een avonddutje gedaan heb, want ik was heel moe geworden van het surfen). Op een surffeestje terecht gekomen, waar iedereen met heel coole (zonne)brillen rondliep. Ik wou er ook zo een! Maar nergens vond ik een plek of een persoon waar ik ze kon krijgen, grr. Dan maar gewoon genieten van de nacht en dansen, woehoew! Heb ook weer mijn ogen uitgekeken! De dansstijl van die Nica’s, dat is niet normaal! Soms lijkt dat gewoon op -en sorry voor de directe verwoording- seks met kleren aan. Ik heb een filmpje gezet van de ergste gast van de avond. Ik wist toen ik hem filmde nog niet dat ik enkele uren later ook even met hem zou dansen…

Ohja, nu wordt het echt een leuk verhaal! Hahaha! Ik zag plots dat die kerel zo’n hippe bril op zijn hoofd had staan! Lachend zei ik tegen Iris dat ik met die gast zou moeten dansen en dan ‘als herinnering aan hem’ zijn bril zou moeten vragen. Vond zij er niet beter op dan naar die gast te lopen en hem te gaan vertellen dat ik heel graag met hem wou dansen! Jeetje jeetje, ik maak hier wat mee! Nou goed, even kon wel geen kwaad dacht ik en zo geschiedde dat ik met een Nica danste, in ware Nicastijl. Toen hij mijn nek begon te zoenen had ik er echter schoon genoeg van! Een duidelijke nee was gelukkig ook echt duidelijk voor hem. Een beleefde twee minuten later heb ik hem ‘een herinnering’ gevraagd, nam ik zijn bril in ontvangst en ben ik weggegaan. Thah, plan gelukt, nu ben ik de trotse eigenares van een coole ‘San Juan Surf – Nicaragua’-bril! Ik moest er iets voor over hebben, maar het was het waard, hahaha! Weer een feestelijk nachtje was me dat!

Volgende ochtend was de pret wel iets minder. Geen hoofdpijn, maar oorverdovende regen die op het golfplatendak van ons hostel neerkletterde! Uren aan een stuk heeft het geregend. Mijn geplande wandeling naar het standbeeld van de Here Jezus zag ik -letterlijk- in het water vallen. Maar goed, we zijn hier met een hele groep toffe mensen die toffe oplossingen verzinnen voor problemen als deze. We besloten om onze tweede surftrip te cancelen en dan maar te gaan zwemmen met z'n vijven in het zwembad van een hotel in San Juan del Sur. Voor 15$ kregen we toegang tot het zwembad, een heerlijke cocktail en chips met maar liefst twee lekkere sausjes. Daarbovenop een prachtig uitzicht over San Juan, als dat geen leuk leven is! Uren hebben we in dat zwembad gezeten, tot Malou en ik toch echt wel de bus terug naar Masaya moesten nemen. Om zeven uur waren we uiteindelijk thuis, na een supertof weekend. Zo mogen er meer komen!

Ziezo, nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte! Of ja, nog even dit: volgend weekend ga ik naar Isla de Ometepe en weet je wat ik daar ga doen? (Papa, je zal jaloers worden!) Ik ga motorijden! Cool hé! Jullie lezen het, ik doe hier allemaal heel toffe en stoere dingen! Maar wees gerust, ik kom zeker nog levend terug hoor! :-)

Stoere groetjes,
Jana

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jana

Cupcake loving girl. Lives in Ghent. Works for television. Optimistic. Little crazy. Curious. World traveller to be.

Actief sinds 30 April 2010
Verslag gelezen: 562
Totaal aantal bezoekers 47627

Voorgaande reizen:

26 Juni 2019 - 01 September 2019

Nomads in Noorwegen

05 September 2015 - 25 September 2015

Nomaden in Sri Lanka

04 Mei 2014 - 06 Juni 2014

Terug naar waar ik mijn hart verloor

11 November 2011 - 20 November 2011

Reporter overzee!

01 April 2011 - 30 Juni 2011

Jana op stage in Nicaragua

Landen bezocht: