Back to school
Door: Jana
Blijf op de hoogte en volg Jana
12 April 2011 | Nicaragua, Granada
12 en 13 april
Vandaag zijn we alweer dinsdag. Het lijkt alsof ik hier al lang ben, alles is zo’n beetje gewoon geworden hier, hoewel er nog elke dag dingen zijn waar ik verbaasd over ben. Soms zijn het kleine dingen, zoals met 3 op een fiets (dat is hier de gewoonte). De man fietst, de vrouw zit op de buis voor hem en dan het kindje nog eens op haar schoot of op het stuur. Ongelofelijke toestanden soms. Je kan je niet inbeelden dat je dat in België doet. Net zoals het hier heel normaal is om een bus voor 20 personen vol te stoppen met 40 mensen en dan nog eens een man met pensioenleeftijd als buschauffeur te hebben die het leuk vindt om telefoontjes te doen tijdens het rijden. Ja ja, Nicaragua. Me gusta.
Gisteren, maandag, kreeg ik een nieuwe leerkracht in school. Ze heet Elisa en is ook tof, maar het is Massiel niet. Tja, eens zo en eens anders zeker? Ze geeft alvast meer huiswerk dan Massiel, dat maakt haar wel minder tof, haha.
De activiteit van gisteren was Nicaraguaans koken. En raad eens… het was gefrituurd! Hahahaha! We hebben twee hapjes gemaakt; eentje met bladerdeeg en kaas in en eentje met bladerdeeg dat gevuld was met gebakken ananasstukjes en suiker. Die laatste was mijn favoriet, de kaas in het eerste hapje was veel te zout. Wel een leuk ideetje om thuis eens te maken. De kookles was heel plezant, omdat Massiel deze week meedoet met de activiteiten. Het is dus lachen geblazen!
Na het proeven van onze zelfgemaakte dingetjes had ik niet veel honger meer, maar Fatima toonde me een heel lekker chocoladetaartje dat ik niet kon laten liggen… Ik moet echt eens gaan onthouden dat geen enkele chocolade zo lekker is als die in België… Jullie snappen wat ik bedoel, het was niet zo lekker. Ik mis toch wel een beetje Belgische chocolade hoor. Ik heb flink de helft opgegeten en dan de andere helft gegeven aan Carlos, die daar heel blij mee was, haha. Daarna was het weer huiswerk maken en wat genieten van muziek en een boek. Alweer een dag voorbij.
Vandaag, dinsdag, was een vermoeiende lesdag. Veel praten in verleden tijden is heel moeilijk en tegen de middag was ik alweer moe. Toch hebben we nog iets anders gedaan in de les vandaag. Samen met Elisa ben ik naar de plaatselijke markt geweest, wat toch ook een ervaring apart is. Dagverse producten liggen heerlijk te rijpen/smelten/rotten in de zon en wachten om verkocht te worden. Er komen je duizenden geuren tegemoet, waarvan de meesten je niet stimuleren om iets te kopen. Vissen staren je met dode ogen aan en ook varkenshoofden ontbreken niet op de markt. Ergens zag ik ook hun poten liggen en volgens wat Fatima zei, zijn ook ogen een delicatesse. Jammie… Ik heb haar vriendelijk gevraagd dat niet voor mij te maken, haha. Mijn fototoestel had ik bij de hand vandaag, de batterij was helaas nog thuis, dus ik moet ik nog eens terug naar de markt om er wat foto’s te maken. Ik kijk er naar uit (en ik weet zelf niet als dat sarcastisch bedoeld is of niet).
Vanmiddag zijn we dan naar Fortaleza Coyotepe geweest, een oud fort op een kilometerhoge heuvel. In de brandende zon dus wat omhoog wandelen, hoera! Ik moet trouwens op zoek naar wat minder straffe zonnecrème, want ik bruin hier voor geen meter met die factor 50!
Maar goed, het fort dus. De toren op het fort gaf een prachtig uitzicht over Masaya en de omringende vulkanen. Na het nemen van foto’s was het dan tijd voor de rondleiding. De man had duidelijk niet door dat wij studentjes waren, wat ratelde hij! Onze leerkrachten besloten dan maar om trager (en in gemakkelijkere woorden) uit te leggen wat hij zei. Het was best interessant, maar het was ook goed dat ik al een beetje gelezen had over het fort in mijn (Nederlandse) reisgids.
Het fort is ooit gebouwd om Masaya te beschermen tegen vijanden en heeft drie ondergrondse levels waarvan er nu nog twee te bezoeken zijn. In die gangen kan je oude cellen zien en kamers waar martelpraktijken gebeurden. Vleer- en gewone muizen waren er ook vandaag, als gratis entertainment. Het derde level is sinds 1983 gesloten, omdat er instortingsgevaar zou zijn. Er wordt echter gefluisterd dat er menselijke resten te vinden zijn en het daarom niet meer te bezichtigen valt! Spannend hé!
Alweer een leuk uitstapje met school. Morgen heb ik weer een vrije middag, hoewel het niet echt ‘vrij’ zal zijn. Ik heb donderdag examen Spaans! Brr, daar heb ik helemaal geen zin in, maar omdat het mijn laatste week taalles is, krijg ik dat. Ik leef dus op mijn manier mee met de blokkende studenten in België, lief he! Studeren aan een zwembad is natuurlijk ook mogelijk… in de hitte studeren is niet echt goed hé, hihi. We gaan zien, ik ga er nog een nachtje over slapen.
Ohja, ik heb trouwens een oogverblindend leuk tripje geboekt tijdens mijn vrije week! Van zondag tem woensdag zal ik te vinden zijn op The Corn Islands waar ik ga snorkelen tussen koraalriffen, vissen en misschien zelfs hamerhaaien! Hopen dat ik dat overleef dus, hahahahaha! The Corn Islands moet je echter echt eens googlen, het ziet er echt paradijselijk uit! Ik ben dus heel blij met mijn vrij weekje! Eerst verhuizen, dan vliegen en snorkelen. Ja ja, ik zal helemaal klaar zijn om daarna te gaan werken!
Ziezo, jullie zijn nu weer helemaal mee met mijn Nicaraguaanse leven!
Heel veel groetjes,
Jana
Vandaag zijn we alweer dinsdag. Het lijkt alsof ik hier al lang ben, alles is zo’n beetje gewoon geworden hier, hoewel er nog elke dag dingen zijn waar ik verbaasd over ben. Soms zijn het kleine dingen, zoals met 3 op een fiets (dat is hier de gewoonte). De man fietst, de vrouw zit op de buis voor hem en dan het kindje nog eens op haar schoot of op het stuur. Ongelofelijke toestanden soms. Je kan je niet inbeelden dat je dat in België doet. Net zoals het hier heel normaal is om een bus voor 20 personen vol te stoppen met 40 mensen en dan nog eens een man met pensioenleeftijd als buschauffeur te hebben die het leuk vindt om telefoontjes te doen tijdens het rijden. Ja ja, Nicaragua. Me gusta.
Gisteren, maandag, kreeg ik een nieuwe leerkracht in school. Ze heet Elisa en is ook tof, maar het is Massiel niet. Tja, eens zo en eens anders zeker? Ze geeft alvast meer huiswerk dan Massiel, dat maakt haar wel minder tof, haha.
De activiteit van gisteren was Nicaraguaans koken. En raad eens… het was gefrituurd! Hahahaha! We hebben twee hapjes gemaakt; eentje met bladerdeeg en kaas in en eentje met bladerdeeg dat gevuld was met gebakken ananasstukjes en suiker. Die laatste was mijn favoriet, de kaas in het eerste hapje was veel te zout. Wel een leuk ideetje om thuis eens te maken. De kookles was heel plezant, omdat Massiel deze week meedoet met de activiteiten. Het is dus lachen geblazen!
Na het proeven van onze zelfgemaakte dingetjes had ik niet veel honger meer, maar Fatima toonde me een heel lekker chocoladetaartje dat ik niet kon laten liggen… Ik moet echt eens gaan onthouden dat geen enkele chocolade zo lekker is als die in België… Jullie snappen wat ik bedoel, het was niet zo lekker. Ik mis toch wel een beetje Belgische chocolade hoor. Ik heb flink de helft opgegeten en dan de andere helft gegeven aan Carlos, die daar heel blij mee was, haha. Daarna was het weer huiswerk maken en wat genieten van muziek en een boek. Alweer een dag voorbij.
Vandaag, dinsdag, was een vermoeiende lesdag. Veel praten in verleden tijden is heel moeilijk en tegen de middag was ik alweer moe. Toch hebben we nog iets anders gedaan in de les vandaag. Samen met Elisa ben ik naar de plaatselijke markt geweest, wat toch ook een ervaring apart is. Dagverse producten liggen heerlijk te rijpen/smelten/rotten in de zon en wachten om verkocht te worden. Er komen je duizenden geuren tegemoet, waarvan de meesten je niet stimuleren om iets te kopen. Vissen staren je met dode ogen aan en ook varkenshoofden ontbreken niet op de markt. Ergens zag ik ook hun poten liggen en volgens wat Fatima zei, zijn ook ogen een delicatesse. Jammie… Ik heb haar vriendelijk gevraagd dat niet voor mij te maken, haha. Mijn fototoestel had ik bij de hand vandaag, de batterij was helaas nog thuis, dus ik moet ik nog eens terug naar de markt om er wat foto’s te maken. Ik kijk er naar uit (en ik weet zelf niet als dat sarcastisch bedoeld is of niet).
Vanmiddag zijn we dan naar Fortaleza Coyotepe geweest, een oud fort op een kilometerhoge heuvel. In de brandende zon dus wat omhoog wandelen, hoera! Ik moet trouwens op zoek naar wat minder straffe zonnecrème, want ik bruin hier voor geen meter met die factor 50!
Maar goed, het fort dus. De toren op het fort gaf een prachtig uitzicht over Masaya en de omringende vulkanen. Na het nemen van foto’s was het dan tijd voor de rondleiding. De man had duidelijk niet door dat wij studentjes waren, wat ratelde hij! Onze leerkrachten besloten dan maar om trager (en in gemakkelijkere woorden) uit te leggen wat hij zei. Het was best interessant, maar het was ook goed dat ik al een beetje gelezen had over het fort in mijn (Nederlandse) reisgids.
Het fort is ooit gebouwd om Masaya te beschermen tegen vijanden en heeft drie ondergrondse levels waarvan er nu nog twee te bezoeken zijn. In die gangen kan je oude cellen zien en kamers waar martelpraktijken gebeurden. Vleer- en gewone muizen waren er ook vandaag, als gratis entertainment. Het derde level is sinds 1983 gesloten, omdat er instortingsgevaar zou zijn. Er wordt echter gefluisterd dat er menselijke resten te vinden zijn en het daarom niet meer te bezichtigen valt! Spannend hé!
Alweer een leuk uitstapje met school. Morgen heb ik weer een vrije middag, hoewel het niet echt ‘vrij’ zal zijn. Ik heb donderdag examen Spaans! Brr, daar heb ik helemaal geen zin in, maar omdat het mijn laatste week taalles is, krijg ik dat. Ik leef dus op mijn manier mee met de blokkende studenten in België, lief he! Studeren aan een zwembad is natuurlijk ook mogelijk… in de hitte studeren is niet echt goed hé, hihi. We gaan zien, ik ga er nog een nachtje over slapen.
Ohja, ik heb trouwens een oogverblindend leuk tripje geboekt tijdens mijn vrije week! Van zondag tem woensdag zal ik te vinden zijn op The Corn Islands waar ik ga snorkelen tussen koraalriffen, vissen en misschien zelfs hamerhaaien! Hopen dat ik dat overleef dus, hahahahaha! The Corn Islands moet je echter echt eens googlen, het ziet er echt paradijselijk uit! Ik ben dus heel blij met mijn vrij weekje! Eerst verhuizen, dan vliegen en snorkelen. Ja ja, ik zal helemaal klaar zijn om daarna te gaan werken!
Ziezo, jullie zijn nu weer helemaal mee met mijn Nicaraguaanse leven!
Heel veel groetjes,
Jana
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
