De eerste indrukken

Na meer dan honderd dagen aftellen zitten we hier eindelijk, in Sri Lanka. Het heeft ons een luttele 15 uur, drie landingen en twee bijna-landingen gekost om hier te geraken, maar who's counting?!

We zijn nu maandag, 20u42 als ik dit schrijf. In België is het drieeënhalfuur eerder. Het is raar om te weten dat wij 'voorlopen' op jullie momenteel. :-)

De eerste indrukken van Sri Lanka waren er gisteren een paar die begonnen met 'oh jee'.

Oh jee, het is hier warm!

Oh jee, het begint te regenen! (want het is regenseizoen in de hoofdstad :-))

Oh jee, bed waarin we slapen is te klein voor Tim en zelfs als hij diagonaal ligt (wat niet erg comfortabel is voor mij :-)), past hij er maar net in.

Oh jee, de mensen zijn hier zo gastvrij dat we ons een beetje ongemakkelijk voelen. Elke vijf minuten staat Nestor (zo hebben we onze gastheer in onze B&B gedoopt) naast ons om te vragen of alles oké is, of we nog iets nodig hebben, hoelang we blijven, ... Ik mag zelfs mijn biertje niet zelf van het terras naar de tafel voor het avondeten brengen!

Oh jee, zelfs de baas van het hotel belt mij persoonlijk op om te vragen of alles wel in orde is en of we nog iets nodig hebben! Beetje raar... Gastvrij, maar raar...

Oh jee, het eten hier is HOT HOT HOT! "Really not spicy" zei de hoteluitbater gisteren, maar ik dacht echt dat ik vuur ging spuwen na de eerste hap zalm! Ik kan me niet voorstellen hoe de echte Srilankezen hun eten überhaupt binnenkrijgen als mijn versie gisteren de "niet spicy" versie is..

Oh jee, gaat onze maag dat straffe eten hier wel aankunnen?

Oh jee, gisteren stonden de drie hoteluitbaters te kijken vanop twee meter afstand hoe Tim en ik hun liefdevol bereid avondmaal verorberden. Van een circusattractie gesproken..

Oh jee, we zijn momenteel in een stad waar geen enkele inwoner ooit een (blanke) toerist heeft gezien en ook dat zullen we geweten hebben... Veel bekijks voor mijn witte haar en voor Tims glimmende kopje en grote baard. Opnieuw voelden we ons een beetje een circusattractie..


Maar hey, we kunnen zeker niet klagen!

Vandaag zijn we een dovenschool gaan bezoeken en de mensen daar hebben ons rondgeleid al waren we de koning en koningin! Iedereen glimlacht naar ons en helpen ons waar ze kunnen. Voorlopig kunnen we nog niet de toerist gaan uithangen, maar we weten nu al dat het een topreis zal worden!

Groetjes!

Jana & Tim